இந்த பதிவை எழுதத்தொடங்கும் முன் எனக்கு த நைட் லிசனர் என்பதை –தமிழார்வ மிகுதியால்; இராகவனின் சொல் ஒரு சொல் பதிவுகளைப் படித்ததால் கூட இருக்கலாம் – தமிழில் மொழி பெயர்த்தாலென்ன என்கிற விபரீத எண்ணம் தோன்றியது. இரவில் கவனிப்பவன் என்றால் வேறுவிதமான அர்த்தம் –மன்னிக்கவும்– தோன்றுவதாக அடியேனுக்கு படுகிறது. இரவு கவனிப்பாளன். சில தமிழகராதியில் – நீ ஏன் இப்படி அகராதித்தனம் பண்ணுகிறாய் என்று நீங்கள் கேட்பது எனக்கு கேட்காமலில்லை – தேடியதில் “லிசனர்” என்பதற்கு உற்று கேட்கிறவர் என்கிற அர்த்தம் கிடைத்தது. மொத்தமாய் : இரவில் உற்றுக்கேட்பவர் – என்னை முரைத்தால் நான் என்ன செய்ய முடியும்; அப்படித்தானே அர்த்தம் வருகிறது!– நான் ஆட்டைக்கு வரலப்பா.

ராபின் வில்லியம்ஸ் படங்கள் எனக்கு பிடிக்கும். அவரது படங்கள் முன்பெல்லாம் நகைச்சுவையாக இருந்தது. இப்பொழுது மர்மம் நிறைந்ததாக இருக்கிறது. ஒன் அவர் போட்டோ, த பைனல் கட், இன்சோம்னியா. இப்பொழுது த நைட் லிசனர். நகைச்சுவை என்றால் புகுந்து விளையாடும் ராபின் வில்லியம்ஸ், சீரியஸ் ரோல் என்றால் மிகவும் சோகமாகி விடுகிறார். இரண்டு வருடங்களுக்கு முன் நடந்த ஆஸ்கார் விழாவில், ராபின் வில்லியம்ஸ் அனைவரையும் மேடையில் கலாய்த்தது உங்களுக்கு நினைவிருக்கும்.

கேப்ரியல் நூன் (ராபின் வில்லியம்ஸ்) ஒரு ரேடியோ ஷோ நடத்துபவர். அவரது நிகழ்ச்சி இரவு 11:00 மணியிலிருந்து – 12:00 மணி வரைக்கும் இடம்பெறும். இரவில் கதை சொல்வார் கேப்ரியல். ஒரு நாள் அவரது நண்பர் கேப்ரியலிடம் ஒரு மனுஸ்க்ரிப்ட் கொடுக்கிறார். அது ஒரு கதை. பீட் என்கிற பதினான்கு வயது சிறுவன் எழுதிய கதை. அவன் தனது பெற்றோர்களால் உடலாலும் மனதாலும் துன்புறுத்தப்பட்டு அவர்களிடமிருந்து தப்பித்த எய்ட்ஸ் நோயாளி. பிறகு ஒரு தெரபிஸ்ட் (டோனி) அவனைத் தத்தெடுக்கிறாள். இப்பொழுது அந்த சிறுவனுக்கு அவளே பாதுகாவலர். அவள் பொறுப்பில் இருக்கும் பொழுதுதான் அந்த சிறுவன் இந்த கதையை எழுதியிருக்கிறான்.

கேப்ரியல் கதையை படித்து முடிக்கிறார். அவருக்கு பதினான்கு வயது சிறுவன் இதை எழுதினானா என்று நினைக்கிற பொழுது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. அவன் இவ்வாறு எழுத நேர்ந்ததை – அவன் பட்ட துன்பங்களை- நினைக்கும் போது பாவமாகவும் இருக்கிறது. புத்தகத்தை வெளியிட விரும்புகிறார் கேப்ரியல். தன்னுடைய நண்பரிடம் அவனது போன் நம்பர் வாங்கி அவனை தொடர்பு கொள்கிறார்.

கேப்ரியலுக்கும் அந்த சிறுவனுக்கும் நட்பு மலர்கிறது. கேப்ரியல் அந்த சிறுவனுக்கு தந்தை ஸ்தானத்தில் ஒருவர் தேவைப்படுகிறார் என்பதை அறிந்து அவனிடம் மேலும் அன்பு செலுத்துகிறார்.

ஒரு நாள் பீட்டிற்கு உடம்பிற்கு முடியாமல் போகிறது. அவனை ஆஸ்பத்திரியில் அட்மிட் செய்கிறாள் டோனி. போனின் இந்த விசயத்தை கேள்விப்பட்ட கேப்ரியல் மிகுந்த சோகம் அடைகிறார். அந்த சிறுவனை பற்றி முழுமையாக தெரியாமல் இருக்கும் பொழுது, ஏன் இப்படி கேப்ரியல் மிகுந்த வருத்தமாக இருக்கிறார் என்று நினைத்து கேப்ரியலின் நண்பர்கள் வருத்தமடைகின்றனர். மேலும் அந்த சிறுவன் உண்மையிலே இருக்கிறானா என்று கேள்வி எழுப்புகின்றனர். மேலும் கேப்ரியலின் நண்பர் ஒருவர், கேப்ரியல், டோனி மற்றும் பீட் தொலைபேசியில் (ஸ்பீக்கர் போனில்) பேசும் போது கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறார். அவர் கேப்ரியலிடம் : பீட் மற்றும் டோனியின் குரல் ஒரே மாதிரி இருக்கிறது என்றும் கொழுத்திப்போடுகிறார். கேப்ரியலிடம் அந்த சிறுவனின் படம் (போட்டோ) ஒன்று இருக்கிறது. தொலைபேசி எண் இருக்கிறது. வீட்டு அட்ரஸ் இருக்கிறது.

பீட்டிற்கு உடம்பு சரியாகின்றது. கேப்ரியலை கிரிஸ்துமஸ் பார்ட்டிக்கு அழைக்கிறாள் டோனி. கேப்ரியலும் அவர் நண்பரும் இணையத்திலும் மற்ற ரெக்கார்டிலும் பீட் பற்றி தேடுகின்றனர். பீட் டின் அடையாளமே கிடைக்கவில்லை. (அத்திப்பட்டியைப் போல!) கேப்ரியலுக்கு சந்தேகம் வருகிறது. டோனியின் தொலைபேசி எண் வேலை செய்யவில்லை.

கேப்ரியல் அந்த அட்ரஸை தேடிச் செல்கிறார். (விமானப்பயணம் மற்றும் பனி கொட்டும் வழியில் கார் பயணம்). நீண்ட பயணத்திற்குப்பின் அவர் தேடிவந்த முகவரி ஒரு ரீட்டையில் ஷாப். அங்கு வீடே இல்லை.

அந்த ஊரிலே லாட்ஜ் எடுத்துத் தங்குகிறார். தற்செயலாக ஹோட்டலில் இருந்து பார்க்கும் பொழுது பீட் அடிக்கடி சொல்லும் லைட்டால் செய்யப்பட்ட நட்சத்திரம் தெரிகிறது. இரவென்றும் பார்க்காமல் அங்கே செல்கிறார். அது ஒரு வாட்டர் டேங்கின் வெளிப்புறத்தில் பிரகாசமான் மின் விளக்குகள் பொருத்தப்பட்ட ஸ்டார் வடிவ விளக்கு. அங்கே உள்ள வீட்டிற்கு அவர் செல்ல முற்படுகிற பொழுது அந்த வீட்டிலிருந்து நாய் குரைக்கிறது. கேப்ரியல் பயந்து ஓடி விடுகிறார்.

மறுநாள் காபி ஷாப்பில் சாப்பிட்டுக்கொண்டிருக்கும் போது, தடித்த கண்ணாடியால் (அந்த பக்கம் உட்கார்ந்திருப்பவரின் உருவம் மட்டுமே மிக மங்கலாகத் தெரியும்) மறைக்கப்பட்டு அந்த பக்கம் உட்கார்ந்திருக்கும் ஒரு பெண்ணின் குரல் கேட்கிறது. அது பரிச்சயமான குரலாக இருக்கிறது. அந்த பெண்ணும் இவரைப் பார்ப்பது சற்று மங்கலாகத் தெரிகிறது. அந்த பெண் புறப்படும் வரை காத்திருந்து, அவளைப் பின் தொடர்கிறார். அவள் பார்வை இழந்தவள். கூடவே ஒரு நாயிருக்கிறது. அவள் நேற்று பார்த்த நட்சத்திரத்திற்கு எதிரான வீட்டிற்கே போகிறாள். இவள் தானா டோனி என்கிற சந்தேகத்தில் வீட்டிற்கு வெளியேயே மறைவாக நின்று கொண்டிருக்கும் கேப்ரியலை, வாசலில் நின்று திரும்பி, ‘ஒரு ஹலோ சொல்லமாட்டியா கேப்ரியல்” என்கிறாள் டோனி.

கேப்ரியல் வீட்டில் தேடிப்பார்க்கிறார். பீட் இல்லை. அவனது படுக்கை மட்டுமே வெறுமையாக இருக்கிறது. கேப்ரியல் பீட் எங்கே என்று கேட்கவும், டோனி அவனுக்கு உடம்புக்கு ரொம்பவும் முடியாமல் போய் விட்டது என்றும் ஹாஸ்பிட்டலில் இருக்கிறான் என்றும் சொல்கிறாள். கேப்ரியல் நாளை சென்று பீட்டை பார்க்கலாமா என்று கேட்க, சரி போகலாம் என்கிறாள் டோனி. டோனி தானும் கேப்ரியலின் ரசிகை என்றும், ஒரு முறை தொட்டுப்பார்த்துக்கொள்ளலாமா என்றும் கேட்கிறாள்.

கேப்ரியல் மறுபடி மறுபடி பீட்டைப் பற்றி விசாரிக்க, டோனி, உங்களுக்கு சந்தேகமா? புத்தகம் வெளியிடுவதில் பிரச்சனையா என்று கேட்கிறாள். கேப்ரியல் ஆமாம் எனவும், மிகுந்த ஆத்திரம் கொண்டவளாக உன்னை நாளைக்கு ஆஸ்பத்திரிக்கு அழைத்து செல்ல மாட்டேன் என்றும் இனி மேல் இங்கு வரத்தேவையில்லை என்றும் சொல்கிறாள். கதவை மூடிவிடுகிறாள்.

கேப்ரியல் அந்த ஊருக்கு அருகிலிருக்கும் ஆஸ்பத்திரிக்கு சென்று பீட்டைத்தேடுகிறார். அங்கிருக்கும் மற்ற அனைத்து மருத்தவமனைக்கும் சென்று தேடுகிறார் எங்கும் பீட் இல்லை.

மறுநாள் கேப்ரியல் கண்ணாடியை உடைத்துக்கொண்டு டோனியின் வீட்டிற்குள் நுழைகிறார். எங்கும் பீட் இல்லை. அவர் தேடிக்கொண்டிருக்கும் பொழுது போலீஸ் வந்துவிடுகிறது. போலிஸில் அனைத்து விசயங்களையும் விவரித்து, வெளியே வரும் பொழுது, டோனி நின்று கொண்டிருக்கிறாள். பீட் நேற்றிரவு இறந்து விட்டான் என்று சொல்கிறாள். கேப்ரியல் நம்ப மறுக்கிறார். பொய் சொல்கிறாய் என்கிறாள். அவள் ரோட்டில் உட்கார்ந்து இல்லை இல்லை என்று கத்துகிறாள். ஒரு ட்ரக் வருகிறது. கேப்ரியல் அவளை எழுந்து வருமாறு சொல்ல, அவள் கைதூக்கி விடச்சொல்கிறாள். கேப்ரியல் கைதூக்கிவிட முயற்சிக்கும் போது, டோனி கேப்ரியலை அழுத்தமாகப் பிடித்துக்கொண்டு கொலை செய்ய முயற்சிக்கிறாள்.

கேப்ரியல் திரும்பி வந்து விட்ட பொழுதும் டோனி விடாமல் போனில் அழைத்துக்கொண்டேயிருக்கிறாள். ஒரு நாள் தான் தங்கியிருக்கும் லாட்ஜுக்கு கடைசி ஒருமுறை வரச்சொல்லுகிறாள். கேப்ரியல் லாட்ஜுக்கு செல்கிறார். படியேறி அவள் ரூமை நோக்கி செல்லும் போது, டோனி ரூமிலிருந்து வெளிப்படுவதைப் பார்த்து ஒளிந்து கொள்கிறார். டோனி படியிரங்கும் முன், கேப்ரியலை நன்றாக உற்றுப்பார்த்து (கருப்பு கண்ணாடி அணிந்திருக்கிறாள்) செல்கிறாள்.

கேப்ரியல் ரூமுக்கு உள்ளே நுழைந்து ஒரு வீடியோ கேசட் இருப்பதைப் பார்க்கிறார். அதில் பீட் படுத்திருக்கும் படம் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. போன் அழைக்கிறது. பீட் பேசுகிறான். தான் டோனிக்காக ஏர்போர்டில் காத்துக்கொண்டிருப்பதாகவும், உங்களிடமிருந்து என்னைக்காப்பாற்றவே டோனி தான் இறந்துவிட்டதாக சொன்னாள் என்றும் சொல்கிறான்.

சில நாட்களுக்கு பிறகு டோனி ஒரு ப்ளாட்டைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறாள். அவளுக்கு நன்றாக கண் தெரிகிறது. ப்ளாட்டை சுற்றிக்காட்ட வந்த ஏஜென்ட் கேட்கிறாள், “How exactly did your son lost his legs?”

சேர்க்கப்பட்டது:
நான் புரிந்துகொண்டது:

டோனி கேப்ரியலின் தீவிர ரசிகை. கேப்ரியலின் அன்பையும், இரக்கத்தையும் கவனிப்பையும் பெற அவள் பீட் என்கிற சிறுவனை கற்பனை செய்து கொள்கிறாள். அவ்வாறே போனில் பேசுகிறாள். இரண்டு குரல்களில். கேப்ரியல் நேரடியாக தேடிக்கொண்டு வந்தவுடன், பீட் ஆஸ்பத்திரியில் இருக்கிறான் என்று பொய் சொல்கிறாள். கேப்ரியல் ஆஸ்பத்திரியில் தேடியலைந்த பீட் அங்கு இல்லை என்று கேள்வி எழுப்பிய போது, பீட் இறந்துவிட்டான் என்கிறாள். அவளுடைய முயற்சி கேப்ரியலிடம் செல்லுபடியாகாததால், வேறு இடத்திற்கு ஜாகையை மாற்றி, தன் மகனுக்கு கால் போய்விட்டதாகவும், அவனை ஆஸ்பத்திரியில் வைத்திருப்பதாகவும் அக்கம் பக்கம் உள்ளவர்களிடம் கூறிக்கொண்டிருக்கிறாள்.
இது உண்மைச் சம்பவம் என்றும் அந்த பீட் என்ற சிறுவனின் ஐடன்டிட்டி இன்று வரை நிரூபிக்கப் படவில்லையென்றும் படம் முடிந்தவுடம் போடுகிறார்கள். இருந்தால் அவனுக்கு 28 வயது இருக்குமாம். பீட்டு அப்பீட்டாயிட்டியேபா!

ஓசியாக கிடைக்கிறதே என்று கண்ட படத்தையும் வாங்கிப்பார்த்தால் இப்படித்தான் ஆகும். போன சனிக்கிழமை ஸ்டே “stay” என்ற படத்தின் டி.வி.டி கிடைத்தது. IMDB யில் ரேட்டிங் பார்த்ததில் 6.8 என்றிருந்தது. அப்பொழுதே உசாராகியிருந்தால் இந்த பதிவை நீங்கள் படிக்கும் அவசியமேற்பட்டிருக்காது. பொதுவாக imdb யில் ஐந்து மதிப்பெண்களுக்கு மேல் குடுத்திருக்கிறார்கள் என்றால் கண்டிப்பாக அந்த படத்தைப் பார்க்கலாம். ஏழு, எட்டு, ஒன்பது என்றால், உஷார் : புரியாமல் போக வாய்ப்பிருக்கிறது. அவர்களே, என்ன இது புரியமாட்டேன் என்கிறது; பேசாமல் நல்ல மார்க்கை கொடுத்துத்தொலைப்போம்; நமக்கேன் வீணவம்பு என்று மார்க்களிக்கிறார்கள் என நினைக்கிறேன். Twelve Monkeys போல. சத்தியமாக எனக்கு Twelve Monkeys படம் புரியவில்லை. ஒரு நண்பன் -அவன் நிறைய ஆங்கில சினிமா பார்ப்பவன்; என் பதிவுகளை படிப்பவர்களுக்கு; குறட்டை கோவிந்தன், வேட்டையராஜா, சம்மன சாமியார் – என்னிடம் “அப்படியா புரியவில்லையா?? கொடு பார்ப்போம்” என்றான். நானும் அவனும் ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை மதியம் Twelve Monkeys – டூ மன்கீஸ் சீயிங் டுவல்வ் மன்கீஸ் : என்று கவிதை எழுதுபவர்கள்; பரவாயில்லை பிழைத்துப்போங்கள்! -பார்ப்பதற்கு உட்கார்ந்தோம்.

அவன் சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்தான். நான் கீழே உட்கார்ந்திருந்தேன். நான் இந்த முறையாவது புரிகிறதா பார்க்கலாம் என்று படத்தில் மூழ்கிவிட்டேன். ஒரு இடத்தில் எனக்கு இந்தமுறையும் புரியாமல் போகவே: என்னடா இது என்று அவனைத் திரும்பிப்பார்க்க; அவன் நன்றாக தூங்கிக்கொண்டிருந்தான். குட். படத்தில் கடைசியில் ட்விஸ்ட், சஸ்பென்ஸ் என்று இருப்பதெல்லாம் ஓகே தான். ஆனால் கடைசியில் இருக்கும் ட்விஸ்டை பார்ப்பதற்கு; படத்தின் கடைசி வரைப் பார்க்கவேண்டுமே-தூக்கம் அல்லது குறட்டை வராமல்!

12 monkeys போல இல்லையென்றாலும், “ஸ்டே” கொஞ்சம் நல்லாவே இருந்தது. எடுத்த விதமும், கதை சொல்லப்பட்ட விதமும், நவோமி வாட்ஸ¤ம் (த ரிங், கிங் காங்) அழகு!

முதலில் ஒரு கார் ஆக்ஸிடென்ட் ஆவது காட்டப்படுகிறது. வித்தியாசமாக. அதாவது, உள்ளே உட்கார்ந்து ட்ரைவ் செய்பவரின் கண் பார்வைக்கு எப்படித்தெரியுமோ, அப்படி. பிறகு ஒரு மனிதன் கவிழ்ந்து எரிந்து கொண்டிருக்கும் காருக்கு அருகே உட்கார்ந்திருக்கிறான். அந்த காரில் பயணித்தவனாக இருக்கவேண்டும். சும்மாவே உட்கார்ந்திருக்கிறான். பிறகு எழுந்து சென்று விடுகிறான்.

ஒரு சைக்யாட்ரிஸ்ட் இருக்கிறார். அவருக்கு கை நரம்புகளை அறுத்துக்கொண்டு தற்கொலைக்கு முயன்ற காதலி இருக்கிறாள். ஒரு நாள் பென் (ஆக்ஸிடென்ட் ஆன காரில் இருந்தவர்) சைக்யாட்ரிஸ்டை பார்க்க வருகிறார். சைக்யாட்ரிஸ்ட் அவரிடம் கேள்விகள் சில கேட்க, அவர் பதில் அளிக்க மறுக்கிறார். பிறகு இன்றைக்கு கடும்புயல் வரும் என்று சொல்கிறார். வானம் மிகத்தெளிவாக இருக்கிறது. பிறகு தான் தற்கொலை செய்துக்கொள்ளப்போவதாக சொல்கிறார். சைக்யாட்ரிஸ்ட் ஏன் தற்கொலை செய்துகொள்கிறாய்? எப்பொழுது செய்துகொள்ளப்போகிறாய் என்று கேட்கிறார். ஏன் என்பதற்கு பதிலலிக்காமல் அடுத்த சனிக்கிழமை செய்துகொள்ளப்போகிறேன் என்று பென் சொல்லிவிட்டு சென்றுவிடுகிறான். அவன் சொன்னமாதிரியே அன்றைக்கு கடும் புயல் வருகிறது.

வீட்டில் சென்று காதலியிடம் பென்னைப்பற்றி சொல்கிறார் சைக்யாட்ரிஸ்ட். காதலி மீண்டும் தற்கொலைக்கு முயற்சிசெய்வாளோ என்ற சந்தேகம் அவருக்கு இருக்கிறது. மீண்டும் பென் தன்னைப்பார்க்க வரமாட்டான் என்று தன் காதலியிடம் சொல்ல, காதலி, இல்லை பென் கண்டிப்பாக வருவான் என்கிறாள்.

சைக்யாட்ரிஸ்ட்டும், ஒரு கண் தெரியாத நபரும் செஸ் விளையாடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். சைக்யாட்ரிஸ்ட் கண் தெரியாத நபரிடம் ஒரு வெட்டிங் ரிங்கை எடுத்து காண்பிக்கிறார். கண் தெரியாத நபர் அதை தொட்டுப்பார்த்து விட்டு, சைக்யாட்ரிஸ்டின் காதலி இப்பொழுது எப்படி இருக்கிறாள் என்றும் வேகமாக திருமணம் செய்து கொள்ளுங்கள் என்றும் சொல்கிறார். அப்போது பென் அங்கே வருகிறான். கண் தெரியாத நபரைப்பார்த்ததும், பென், அவர் தனது தந்தை என்றும், அவர் நீண்ட நாட்களுக்கு முன் இறந்து விட்டார் என்றும் சொல்கிறான்.

சனிக்கிழமை நெருங்கிக்கொண்டிருக்கிறது. பென்னுக்கு ஒரு காதலி இருக்கிறாள். அவள் பெயர் அதீனா. அதீனா ஒரு ஹோட்டலில் வெய்ட்ரஸாக இருக்கிறாள். ஒரு நாள் சைக்யாட்ரிஸ்ட் கையில் வெட்டிங்ரிங் இருப்பதைப் பார்த்து, பென், அது தான் தன் காதலிக்கு வாங்கின வெட்டிங் ரிங் என்று சொல்கிறான். சைக்யாட்ரிஸ்ட் இல்லை அது தன்னுடையது என்றும் அவர் பென்னிடமிருந்து திருடவில்லையென்றும் கூறுகிறார். பென் நம்பிக்கையில்லாமல் அவரைப் பார்த்தபடியே இருக்கிறான். அப்பொழுது ஒரு பலூன் வைத்திருக்கும் சிறுவனும் , சிறுவனின் அம்மாவும் அவனைக்கடந்து செல்கின்றனர். அந்த பையன்: அம்மா, (பென்னைப் பார்த்து) இவன் சாகப்போகிறானா? என்று கேட்கிறான். அவனுடைய அம்மா: இல்லை அவன் பிழைத்துவிடுவான் என்கிறாள். (அதானே எதற்கு சம்பந்தாசம்பந்தமில்லாமல் திடகாத்திரமாக நின்று கொண்டிருக்கும் ஒரு நபரைப் பார்த்து ஒரு சிறுவன் ஏன் இப்படி கேட்கவேண்டும் என்ற கேள்வி எனக்கும் எழாமலில்லை!)

அடுத்த சில நாட்கள் பென்னைக் காணவில்லை. சைக்யாட்ரிஸ்ட் அவனைத்தேடிக்கொண்டு அவன் வீட்டு அட்ரஸை தேடிக்கண்டுபிடித்து அங்கே செல்கிறார். அங்கே பென்னின் அம்மா இருக்கிறார். அவர் சைக்யாட்ரிஸ்டைப் பார்த்ததும் அன்புடன்: வா மகனே என்று அழைக்கிறார். சைக்யாட்ரிஸ்டும் உண்மையை அறிந்துகொள்வதற்காக மகனாகவே (பென்னாகவே) காட்டிக்கொள்கிறார். அங்கே ஒரு நாய் இருக்கிறது. பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே பென்னின் அம்மாவின் நெற்றியில் இரத்தம் ஒழுக ஆரம்பிக்கிறது. சைக்யாட்ரிஸ்ட் அவரிடம் ஏன் இரத்தம் ஒழுகுகிறது என்றும் ஹாஸ்பிட்டலுக்கு செல்லலாம் என்றும் அழைக்கிறார். அதற்கு அவள் வேண்டாம் உனக்கு சாப்பாடு தயாரிக்கிறேன் என்று சொல்லி சமையலரைக்கு போகிறாள். சைக்யாட்ரிஸ்ட் நிர்பந்திக்கவே, நாய் சைக்யாட்ரிஸ்டை கடித்துவிடுகிறது.

சைக்யாட்ரிஸ்ட் கையில் கட்டுப்போடப்பட்டு உட்கார்ந்திருக்கிறார். போலீஸ் வந்து என்ன நடந்தது என்று கேட்கிறார். சைக்யாட்ரிஸ்ட் தான் பென்னின் வீட்டிற்கு சென்றதாகவும். அங்கே அவளுக்கு இரத்தம் ஒழுகிக்கொண்டிருப்பதாகவும். உடனடியாக காப்பாற்றவேண்டும் என்று கூறுகிறார். ஆனால் போலீஸோ தான் பென்னின் அம்மாவின் பள்ளித்தோழன் என்றும் பென்னின் அம்மாவின் இறுதிச்சடங்கிற்கு தான் சென்றிருந்ததாகவும் சொல்கிறார். (என்ன தலை சுற்றுகிறதா? சும்மா கதை கேட்பதற்கே இப்படியென்றால். சனிக்கிழமை இரவு 12 மணிக்கு படம்பார்த்த எங்களுக்கு எவ்வளவு எரிச்சலாக இருந்திருக்கும்?)

கையில் கட்டுடன் வீட்டிற்கு செல்கிறார் சைக்யாட்ரிஸ்ட். அவருடைய காதலி அவர் கதவைத்திறக்கும் முன்னர் கதவைத்திறந்து விடுகிறாள். இந்த காட்சி நிறைய முறை “ரிப்பீட்டு” ஆகிறது. அவர் கதவைத் திறக்கிறார், காதலி எங்கே இரவெல்லாம் சென்றிருந்தீர்கள் என்கிறாள். திறக்கிறார். எங்கே இரவெல்லாம் சென்றிடுந்தீர்கள். றக்கிறார். இரவெல்லாம் சென்றிருந்தீர்கள். க்கிறார். சென்றிருந்தீர்கள். அதை தொடர்ந்து சைக்யாட்ரிஸ்ட் படுக்கைக்கு வந்து படுக்கும் வரை காட்சிகள் மீண்டும் மீண்டும் காட்டப்படுகின்றன. ஒரே வசனம் ரிப்பீட் செய்யப்படுகிறது.

மறுநாள் காலை சைக்யாட்ரிஸ்ட் எழுந்திருக்கும் முன் காதலி கிளம்பி வெளியே சென்றுவிடுகிறாள். சைக்யாட்ரிஸ்ட்டும் வீட்டிற்கு வெளியே வரும்பொழுது அங்கே பென் உட்கார்ந்திருக்கிறான். இருவருக்கும் வாக்குவாதம் வருகிறது. சைக்யாட்ரிஸ்ட் பென்னிடம் : நீ உன் அம்மா இறந்துவிட்டார் என்றாய் ஆனால் நான் அவளைப் பார்த்தேன். தலையில் இரத்தம் சொட்டிக்கொண்டிருந்தது. உன் நாயைக்கூடப் பார்த்தேன் அது என்னைக் கடித்துவிட்டது- என்கிறார். அதற்கு அவன் மறுத்துவிட்டு, அதெப்படி சாத்தியம் என் அம்மாவை நான் தானே சுட்டுக்கொன்றேன் என்கிறான். நான் சிறுவனாக இருக்கும் போதே எங்களுடைய நாய் இறந்துவிட்டது நான் தான் புதைத்தேன் என்றும் சொல்கிறான். இருவருக்கும் வாக்குவாதம் வர, இருவருக்கும் ஒரே வாக்கியங்களை ஒரே சமயத்தில் பேசிக்கொள்கின்றனர். பிறகு பென் போகிறான். சைக்யாட்ரிஸ்ட் அவனைத்தடுக்க, அவன் துப்பாக்கியைக் காட்டி மிரட்டி, சென்றுவிடுகிறான்.

சைக்யாட்ரிஸ்ட் பென்னின் காதலி ரெஸ்டாரென்டில் தான் வேலை செய்கிறாள் என்று தெரிந்து கொண்டு அவளைத்தேடி ஒவ்வொரு ரெஸ்டாரென்டாக ஏறி இறங்குகிறான். எந்த ரெஸ்டாரண்டிலும் அவள் இல்லை. கடைசி ரெஸ்டாரென்டில் சைக்யாட்ரிஸ்ட் பென்னின் காதலியை (அதினா) பற்றி விசாரித்து விட்டு அவள் இல்லை என்றவுடன் சோர்வாக உட்கார்ந்து டீ சாப்பிட்டுக்கொண்டிருக்கிறார். அப்பொழுது ஒரு வெய்ட்ரஸ் சைக்யாட்ரிஸ்ட்டிம் வந்து, அதினாவை ஏன் தேடுகிறீர்கள் என்கிறாள்.

ஒருவழியாக அதீனாவை தேடிக்கண்டுபிடித்துவிடுகிறார் சைக்யாட்ரிஸ்ட். அங்கே அவள் நாடக ரிகர்சலில் இருக்கிறாள். நாடகம் முடிந்ததும் சைக்யாட்ரிஸ்ட் அவளிடம் தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு பென் பற்றி விசாரிக்கிறார். அவள் அவரை சுழல் படிகள் கொண்ட பாதாளத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறாள். (சுழல் படிகள் சுழலுகிறதோ இல்லையோ நம் தலை சுழல்கிறது) படிகளில் வேகமாக இறங்கிக்கொண்டிருந்த சைக்யாட்ரிஸ்ட் தடுமாறி கீழே விழுந்து விடுகிறார் (விழட்டும் நன்றாக வேண்டும்). காதலிக்காக வாங்கி வைத்திருந்த ரிங் (பென் தன்னுடையது என்று சொன்னது) கீழே விழுந்து விடுகிறது. தடவி தடவி ரிங்கை எடுக்கிறார். அதீனாவை காணவில்லை. மீண்டும் படிகளில் ஏறி மேலே வருகிறார். அங்கே முன் பார்த்த அதே காட்சி அதே வசனத்துடன் நாடக ஒத்திகை நடந்து கொண்டிருக்கிறது. (அட போங்கப்பா!)

பென் ஒரு புத்தக கடைக்கு அடிக்கடி போவான் என்கிறாள் அத்தீனா. பென்னை தான் காதலிக்கவில்லை என்றும் கூறுகிறாள். சைக்யாட்ரிஸ்ட் பென்னைத்தேடிக்கொண்டு அந்த புத்தகக் கடைக்கு போகிறார். புத்தகக் கடைகாரருக்கு பென்னை ஞாபகம் இருக்கிறது. மேலும் அவர், பென் தான் படிக்கும் புத்தகங்களுக்கு பணம் கொடுக்க முடியாததால் ஒரு படம் வரைந்து கொடுத்திருக்கிறான் என்கிறார். அந்த அழகிய படத்தை சுவற்றில் மாட்டி வைத்திருக்கிறார். படத்தில் பிரபல் எழுத்தாளர் (அல்லது ஓவியர். எனக்கு மறந்துவிட்டது!) இருக்கிறார். அப்பொழுது தான் சைக்யாட்ரிஸ்ட்டுக்கு நினைவுக்கு வருகிறது, அவருடைய காதலியும் அந்த படத்திலிருப்பவரின் ரசிகை என்று.

தன் காதலிக்கு போன் செய்து அந்த படத்திலிருப்பவரைப்பற்றி கேட்கிறார் சைக்யாட்ரிஸ்ட். அவள் அவர் தற்கொலை செய்து கொண்டதாக சொல்கிறாள். விபரமாக : அவர் ஒரு சனிக்கிழமை தனது இருபத்தி ஒன்றாவது பிறந்தநாளின் இரவில் ஒரு பாலத்தில் (அந்த பிரிட்ஜ் அவர்கள் வசிக்கும் நகரத்திலே இருக்கிறது) துப்பாக்கியால் சுட்டு தற்கொலை செய்து கொண்டார் என்றும் சொல்கிறாள்.

பென்னுக்கும் அது இருபத்தியொன்றாவது பிறந்த நாளே. சைக்யாட்ரிஸ்ட் அந்த பாலத்தை நோக்கி ஓடுகிறார். சைக்யாட்ரிஸ்ட்டின் காதலியும் பாலத்திற்கு வருகிறார். அங்கே பென் அவர்கள் முன்னாலேயே துப்பாக்கியால் சுட்டுக்கொள்கிறான்.

கார் விபத்து நடக்கிறது. டயர் வெடித்து கார் நிலை குப்புற விழுகிறது. கார் ஓட்டிக்கொண்டுவந்த பென் நிலை குப்புற விழுகிறான். தலையில் பலமாக அடிபடுகிறது. காரில் இருந்த பென்னின் அப்பா, அம்மா மற்றும் காதலி அந்த இடத்திலே உயிரை விடுகிறார்கள். பென்னிற்கு மட்டுமே கொஞ்சம் உயிர் இருக்கிறது.

பென்னிற்கு பின்னால் கார் ஒட்டிக்கொண்டுவந்த சைக்யாட்ரிஸ்ட் (அவர் சைக்யாட்ரிஸ்ட் அல்ல. ஒரு சாதாரண மருத்துவர்) விபத்தை பார்த்து, பதறியடித்துக்கொண்டு காப்பாற்ற வருகிறார். பென்னுக்கு தைரியம் சொல்கிறார். பென் அரை மயக்கத்தில் அவரைப்பார்க்கிறான்.

இன்னொரு காரில் அந்தப்பக்கம் வந்த சைக்யாட்ரிஸ்ட்டின் காதலி (சைக்யாட்ரிஸ்ட்டின் காதலியே அல்ல. அவள் வேறு யாரோ! ) யும் பென்னை காப்பாற்ற முயற்சி செய்கிறாள். பென் அரைமயக்கத்தில் இருவரையும் பார்க்கிறான்.

படத்தில் போலிசாக வந்தவர், அந்த கூட்டத்தில் இருக்கிறார். படத்தில் வரும் மற்ற கதாப்பாத்திரங்கள் (பலூன் வைத்திருக்கும் பையனும்,அம்மாவும் கூட்டத்தில் இருக்கிறார்கள். அந்த பையன்: அம்மா, இவன் சாகப்போகிறானா? என்று கேட்கிறான். அவனுடைய அம்மா: இல்லை அவன் பிழைத்துவிடுவான் என்கிறாள்)
எல்லாம் – அதீனா இருக்கும் ரெஸ்டாரன்டை சொன்ன மற்றொரு வெயிட்ரஸ்- கூட்டத்திலே இருக்கின்றனர்.

ஆம்புலன்ஸ் வந்து பென்னை தூக்கிக்கொண்டு செல்கின்றனர். அவன் இன்னும் சாகவில்லை. (அவனை ஆம்புலன்ஸில் தூக்கி வைக்கும்போது அவன் பார்வையில் தெரியும் கட்டிங்கள் சாட்சி). பிறகு அவனுக்கு உதவிய இருவரும் (டாக்டர் மற்றும் இன்னொரு பெண்) காபி சாப்பிட செல்கின்றனர்.

நான் புரிந்துகொண்டது :

எல்லாம் மாயை. illusion. கார் ஆக்ஸிடன்டில் அடிபட்டு சாகப் பிழைக்க கிடக்கும் பென்னின் ஆழ் மனது, தான் வாழ்க்கையில் சந்தித்த நிகழ்வுகளையும், நினைத்து வைத்திருந்த கற்பனைகளையும் ஒன்றாக சேர்த்து, அதற்கு, நிஜ வாழ்க்கையில் தற்பொழுது உதவிக்கொண்டிருக்கும் டாக்டரையும், உடன் இருக்கும் ஒரு பெண்ணையும், ஹீரோ, ஹீரோயினாக வைத்து ஒரு குழப்பமான நிகழ்ச்சி பின்னலை ஏற்படுத்திக்கொள்கிறது. அதே மனது, டாக்டரை தானாகவும் சில இடங்களில் -சைக்யாட்ரிஸ்ட், பென்னின் அம்மாவைப் பார்க்கப்போகும் போது, பென்னின் அம்மா சைக்யாட்ரிஸ்ட்டை பென்னாக நினைத்து பேசுவது, பென்னும் சைக்யாட்ரிஸ்ட்டும் பேசிக்கொள்ளும் போது இருவரும் ஒரே வாக்கியங்களை பயன்படுத்துவது – எண்ணிக்கொள்வது தான் விசித்திரம்.

மாயா மாயா எல்லாம் மாயா. சாயா சாயா எல்லாம் சாயா. வேறு வகைகளில் படத்தைப் புரிந்தவர்கள், ப்ளீஸ் என்னன்னு கொஞ்சம் சொல்லுங்க!