9
மூவி பார்ட்டியில் ஒன்லி கேர்ள்ஸ். செம ஆட்டம். செம ஆட்டம் போட்டார்கள். ஐ த க்யொட்டஸட் பெர்சன். ஐ டுக் கேர் ஆ·ப் சம் குக்கிங். ஹே சொல்ல மறந்திட்டேன். நான் நன்றாக சமைப்பேன். நான் ஸ்ட்ரிக்ட்லி வெஜிட்டேரியன் என்றாலும் என் நண்பர்களுக்காக நான் சில பார்ட்டிகளின் போது கபாப் சமைப்பேன். இன்று நானும் என் தோழி சனந்தாவும் மூவி பார்ட்டிக்கு வேகமாகவே வந்துவிட்டோம். பார்ட்டி என்னுடைய இன்னொரு ப்ரண்ட் அபயாவின் அப்பார்ட்மெண்ட்டில் நடந்தது. அவள் போனவாரம் 52 செமி எல்சிடி டீவி வாங்கினாள். அதற்காகத்தான் இந்த பார்ட்டி. வேகமாகவே வந்து நான்,அபயா, சனந்தா மூன்று பேரும் குக்கிங் ஆரம்பித்துவிட்டோம். நான் தான் சீ·ப் செ·ப். இன்றைய டின்னர் மெனு: அவியல், உருண்டை குழம்பு, வாங்கிபாத், செட்டிநாடு சிக்கன், சாம்பார், பைனாப்பில் ரசம். கடைசியாக தக்காளி தொக்கு. என்னுடைய ·பேவரிட் உருண்டை குழம்பு தான். மூவி பார்ட்டி தான் என்றாலும் நாங்கள் பார்த்ததென்னவோ ஒரே ஒரு மூவிதான். ஐ ஆம் லிஜண்ட். தட் வாஸ் மோர் தான் இன·ப் ·பார் அஸ். பிறகு அரட்டை அரட்டை அரட்டை தான். அதுவும் சுப்ரியா இருக்காளே சரியான சாட்டர் பாக்ஸ். வாயத் தொறந்தா மூட மாட்டா. அபயா என்னை என் அப்பார்ட்மெண்ட்டில் இறக்கிவிட்டபொழுது மணி காலை மூன்று.
அன்று காலை மீண்டும் சத்யாவிமிருந்து கால். இன்று கயலின் பர்த்டே. இந்த முறை அவரது கணவர் பேசினார். கண்டிப்பாக இன்றைய பார்ட்டிக்கு வந்துவிடவேண்டும் என்று சொன்னார். கயலும் தன் பங்குக்கு அழைத்தாள். மழலை. அன்று காலை வரை போகலாமா வேண்டாமா என்கிற மனக்குழப்பத்தில் இருந்த நான், இத்தனை முறை என்னை அழைத்தவுடன் சரி போவது என்று முடிவு செய்துகொண்டேன். போய்வரத்துணையாக அபயாவையும் அழைத்துக்கொண்டேன். டு யு வான் ட் டு ந்நோ வை? அஸ் சிம்ப்பிள் அஸ் தாட். சி ஹேஸ் க்காட் எ கார். 🙂
அவர்களது வீடு மான்ஹாட்டனில் இருந்தது. நல்ல அழகான வீடு. வீடு நன்றாக அலங்காரம் செய்யப்பட்டிருந்தது. லானில் தான் பார்ட்டி. ஒரு சிலர் தான் லானில் நின்று கொண்டிருந்தனர். ஒரு வயதான அம்மா நின்று கொண்டிருந்தார். அவரை எங்கோ பார்த்த மாதிரி இருந்தது. அவரும் என்னை எங்கோ பார்த்திருக்க வேண்டும். என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அபயாகூட கேட்டாள்: யாருடி அவங்க. தெரிஞ்சவங்களான்னு. எனக்கு நினைவுக்கு வருகிற மாதிரி இருக்கு. ஆனால் வரவில்லை. வேறு யாரையும் எங்களுக்கு தெரிந்திருக்கவில்லை. அவர்களுக்கும் எங்களை தெரிந்திருக்கவில்லை. மெதுவாக உள்ளே நுழைந்தபொழுது சத்யா வேகமாக படிகளில் இறங்கி வந்து எங்களை வரவேற்றார். பின்னாலயே கயலும் ஓடி வந்தாள். நான் அபயாவை அறிமுகம் செய்துவைத்தபிறகு வந்திருந்த மக்கள் தொகையில் ஐக்கியமானோம். கயல் என்னுடனேயே இருந்தாள். அபயா கயலுடன் விளையாட ஆரம்பித்துவிட்ட பிறகு நான் சத்யாவை பார்க்க கிச்சனுக்கு சென்றேன். சத்யா மீன் பொறித்துக்கொண்டிருந்தார். அவருடன் இரண்டு மூன்று பெண்கள் இருந்தார்கள். எல்லோரும் ப்ரண்ட்ஸ். அறிமுகப்படலம் முடிந்து, நானும் அவர்களுடன் சேர்ந்து சமையலை கவனித்தேன். வேறு யார் யாரோ வந்து சத்யாவை சந்தித்து பேசிக்கொண்டிருந்தனர். எனக்கு இன்னும் அந்த அம்மா யாரென தெரியவில்லை. “சத்யா. த கேக் இஸ் ரெடி. டு யு வான்ட் டு சீ இட்?”
எல்லோரும் திரும்பிப்பார்த்தோம். என் கையில் வைத்திருந்த எக் ப்பீட்டர் நழுவி கீழே விழுந்தது. “இட்ஸ் ஓக்கே சித்தார்த். அதான் நீங்க பாத்திட்டீங்கல்ல. டெபிள்ல வெச்சிருங்க” “ஹலோ” எல்லோரும் சித்தார்த்தையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். சித்தார்த் என்னைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். ஹி வாஸ் ஷாக்ட். பின் எல்லோரும் என்னைப் பார்த்தனர். “ஹலோ. சித்தார்த் ஏன் பேயரைஞ்ச மாதிரி இருக்கீங்க?” “ஹலோ” அங்கிருந்த ஒருவர் வேண்டுமென்றே “தம்தன தம்தன தம்தன…ஆ..ஆ..ஆ” ரிதம் ஒலிக்கவிட்டார். ·பெர்·பெக்ட் டைமிங். அவரது ·போனில் இருந்த ரிங் டோன் போல. “ஹலோ சித்தார்த். டு யூ நீட் கர்ச்சீ·ப்” என்று தன் கர்சீ·ப்பை எடுத்து நீட்டினாள் மற்றொரு பெண். “நோ ஐ திங்க் ரம்யா நீட்ஸ் கர்சீ·ப். யு சீ த எக் ப்பீட்டர் ·பெல் ·ப்ரம் ஹெர் ஹேண்ட்.” என்று ஒருத்தி சொன்னவுடன் கிச்சனே அதிரும் அளவுக்கு எல்லோரிடமும் சிரிப்பலை. “வாட் ரம்யா? இதுதான் சித்தார்த். எங்க வீட்டில மேல தங்கியிருக்கிறார். பாச்சுலர். சித்தார்த் இது தான் ரம்யா. டாக்டர். இவங்களும் பாச்சுலர் தான்” மீண்டும் சிரிப்பு.
சில்லென மெல்லிய தென்றலும் வந்திசை சொல்லியது
சுவை அள்ளியது மனம் நில்லென சொல்லியும் துள்ளியது
பெண்மனம் பூவினும் மெல்லியது
தவிக்கும் நினைவோ எனைக்கிள்ளியது
மல்லிகை முல்லையில் பஞ்சணையோ
மன்னவன் தந்தது நெஞ்சணையோ
மின்னிய மின்னலும் கன்னியின் எண்ணங்களோ
இனி கனவுகள் தொடர்ந்திட
பாடல் தொடர்ந்து நின்றது. இட்ஸ் நாட் ஜஸ்ட் ரிங் ட்டோன். எல்லொரும் சிரித்தனர். என்ன புரிஞ்சுச்சுன்னு இதுங்க சிரிக்குதுங்களோ தெரியல. “ஓ நைஸ் டு மீட் யூ ரம்யா. சாரி. நைஸ் டு மீட் யூ டாக்டர். பைத வே சத்யா சொன்ன மாதிரி நான் வீட்டுக்கு மேல தங்கல, இந்த வீட்ல இருக்கிற முதல் மாடியில தங்கியிருக்கேன்.” “ஐய்யடா.. ப்ளேடு தாங்கல. சித்தார்த் ரம்யா வந்ததும் வராததுமா ஆரம்பிக்காத. பாவம் ரம்யா” “ஓகே தென் சியூ ரம்யா” போய்விட்டான். என் கைகளின் நடுக்கம் இன்னும் நிற்கவில்லை. இஸ் திஸ் கால்ட் அஸ் ப்ளட் ரஷ்? இதற்கும் மேலும் இதயம் துடிக்கமுடியுமா என்பது எனக்கு சந்தேகம் தான்.
நான் கிச்சனை விட்டு வெளியேறினேன். “ஹாய் டாக்டர்” “ஹாய்” “நான் தான் கயலோட அப்பா. பக்கத்திலிருக்கிற காஸ்க்கோவுக்கு போயிருந்தோம். அப்படியே கயலோட கேக்கையும் வாங்கிட்டு வந்தோம். எப்ப வந்தீங்க? டேய் சித்தார்த் இங்க வா.” “எஸ் பாஸ்” “இவங்க தான் டாக்டர் ரம்யா.” “முன்னாடியே தெரியும் பாஸ்” “ஓ முன்னமே தெரியுமா?” “ஐ மீன் கிச்சனில இப்போ தான் பார்த்தேன்” “ஓ ஓகே ஓகே அப்போ அறிமுகம் எல்லாம் முடிஞ்சாச்சு.” “‘ஓக்கே ஹவ் யுவர் டைம்”
அபயாவும் வந்து சேர்ந்தாள். “ஹாய் ரம்யா யாருடி இந்த ஹேண்ட்சம் பாய்?” என்று காதில் கிசுகிசுத்தாள். “கொஞம் வாய மூடறியா. ப்ளீஸ்” “ஹாய் நீங்க?” “நான் தான் அமெரிக்க ஜனாதிபதி. உங்க டாக்டர் சொல்லலியா?” “நோப். அடிப்பாவி அமெரிக்க ஜனாதிபதியப் பத்தி என்கிட்ட சொல்லவேயில்ல. உன்னோட ப்ரண்டா?” “நீங்க யாரு?” “ம்ம் நான் செக்கரட்டரி ஆ·ப் ஸ்டேட்” “ஓகே தென் நைஸ் டு மீட் யு. எப்போ சைனாலருந்து திரும்பி வந்தீங்க?” அபயாதான் சாட்டர் பாக்ஸ்ன்னா, இவன் அதுக்குமேல வாயாடியா இருக்கான். மாறவேயில்ல.
பார்ட்டி முடிஞ்சது. ஐ ·பெல்ட் ஹேப்பி. ஐ ·பெல்ட் ச்சியர்ட். ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்தது. சித்தார்த்த மறுபடியும் பார்ப்பேன்னு நான் நினைச்சுக்கூட பாக்கல. ஆங். நான் பார்த்த அந்த அம்மா, சித்தார்த்தோட அம்மா. சட்டென்று திரும்பிப் பார்த்தேன். அவர் என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். நான் எழுந்து அவரிடம் சென்றேன். “அம்மா என்னை தெரியுதா?” “எங்கேயோ பார்த்த மாதிரி இருக்குப்பா. ஆனா சரியா தெரியல” “சித்தார்த் டயரியா வந்து ஹாஸ்பிட்டல்ல இருந்தப்போ ஒரு நாள் வந்து பார்த்தேனே. ரம்யா” “ஆமா ஆமா. நினைவிருக்கு. நீ இங்க என்னம்மா பண்ற?”
சித்தார்த்தோட அப்பாவும் வந்து சேர்ந்தார். சித்தார்த்தின் அப்பாவும் அம்மாவும் கூடவே இருக்காங்க. ஹி இஸ் லக்கி. சித்தார்த்தின் அப்பாவைப் பற்றி எனக்கு முன்னமே ஸ்கூள் படிக்கும் போதே தெரியும். சச் எ லைவ்லி பெர்சன். லைக் சித்தார்த்.
அன்று நானும் அபயாவும் கிளம்பும் வரை அவன் என்னுடன் பேசவே இல்லை. கிளம்புகிறோம் என்றதும், அபயா ஜனாதிபதிகிட்ட சொல்லலையான்னு கேட்டா. அப்புறம் ஜனாதிபதியே எங்களை சென்ட் ஆ·ப் பண்ண வந்தார். அபயாவை காரில் இருக்க சொல்லிவிட்டு, “ரம்யா கேர் ·பார் எ வாக்?” என்றான். நோ என்று நான் சொல்வேனா என்ன?
குளிர். அவன் கைகளை கட்டிக்கொண்டிருந்தான். முகம் கொஞ்சம் மெச்சூர்டாக இருந்தது. கொஞ்சம் அழகாக இருந்தான். க்ரீன் ரவுண்ட் நெக் போட்டிருந்தான். க்ரீம் பேண்ட் போட்டிருந்தான். முடியை மேலிழுத்து சீவியிருந்தான். அளவாக மிசை வைத்திருந்தான். எனக்கு இதயம் புல்லட் ட்ரெயின் போல பறந்தது. அட்ரினலின் படுத்தும் பாடு.
“How are you, Doc?”
“As you see, Geek”
(அடுத்த பகுதியில் முடிவடையும்)
குரல்வலை 